De spanning steeg afgelopen donderdag naarmate de middag vorderde op de Regiofinale van het Techniektoernooi in Delft. Andere deelnemers waren met grote bouwwerken aangekomen bij het Science Centre, wij met maar een kleine tas. De spanning zat hem er niet in of ons lampje wel 30 seconden bleef branden (dat lukte moeiteloos) of in ons waterverbruik (wij hadden vele malen minder water nodig dan de meeste andere deelnemers), maar zou de jury de oplossing die een van ons had voorgesteld goed genoeg vinden?
Ian had dit idee gekregen nadat hij de open dag van het Marnixgymnasium had bezocht. De andere leerlingen hadden ook allerlei ideeën geopperd en ze hadden samen besloten sommige hiervan nader uit te werken. Er werd geknutseld aan een waterrad, er werd geschuurd met de schuurmachine, er werd geëxperimenteerd met een lampje en een stroomkring. Maar het lukte maar niet om het lampje zonder batterij te laten branden. De frustratie was voelbaar. Geurt maakte de opmerking dat ze eigenlijk zelf een batterij moesten kunnen maken met water. “Zoek maar op of dat kan!” zei ik. Met Gertjan ging hij op internet zoeken. Maar Ian bleef bij zijn idee: het lampje moest kunnen branden, want iets dergelijks had hij gezien. Pas toen we een multimeter van een buurman konden lenen, ontdekten de kinderen, dat het lampje weliswaar niet ging branden, maar dat er toch echt wel iets gebeurde op het gebied van elektriciteitsopwekking. Dat gaf ze weer moed. Uiteindelijk lukte het Ian, en even daarna ook Geurt. Senna heeft vervolgens samen met Leoni systematisch gekeken of de hoeveelheid water verminderd kon worden. En Gertjan stortte zich op de poster voor de presentatie.
Het is mooi om te zien hoe de kinderen in een team samenwerken en ze allemaal de kans grijpen eruit te pikken wat ze leuk vinden en hun eigen talenten laten zien. Voor de een is dat goed kunnen presenteren en aanvoelen wat een jury wil horen, voor de ander is dat brainstormen en in drie minuten met vijf totaal verschillende ideeën komen. Voor weer een ander is dat een nieuwe toepassing bedenken bij wat hij eerder gezien heeft en vasthoudend blijven, ook als het tegenzit. En sommigen pakken dingen graag systematisch aan of ordenen uitkomsten in volgorde van grootte. En met zijn allen namen we het risico dat de jury onze oplossing niet zou goedkeuren. Het zijn stuk voor stuk KernTalenten, die als de kinderen ouder zijn tot competenties kunnen uitgroeien.
Maar donderdag waren we niet met de toekomst bezig, maar alleen met: wat zou de jury beslissen? En die besloot uiteindelijk dat de kinderen van Plusklas De23 de eerste prijs kregen!