Hoogbegaafdheid: een leven lang anders zijn
Hoogbegaafdheid stopt niet als je van de basisschool af komt. Hoogbegaafdheid stopt ook niet na middelbare school of vervolgopleiding. Hoogbegaafden zijn anders in hun denken, voelen en gedrag dan de meeste mensen. Ze hebben ongewone verwachtingen en andere manieren van waarnemen en leren. Bij hoogbegaafden speelt dit hun hele leven een rol. Sommigen hebben er last van, anderen weten hun speciale kenmerken succesvol in te zetten.
Wat is hoogbegaafdheid?
Hoogbegaafden herkennen elkaar vaak onderling, maar een definitie geven is veel lastiger. Lang werd hoogbegaafdheid min of meer gelijk gesteld met het hebben van een hoge intelligentie. Praktisch voordeel daarvan is dat intelligentie meetbaar is. Hoogbegaafden zelf echter zien vaak hun ‘anders denken’ als kenmerk van hun hoogbegaafdheid.
Uitspraken over hoogbegaafdheid en intelligentie, die mij aanspreken
Annemarie Roeper (2000):
“Hoogbegaafdheid betekent een hoger niveau van bewustzijn, grotere sensitiviteit, een groter vermogen tot het begrijpen van waarnemingen en het omzetten daarvan naar intellectuele en emotionele ervaringen.”
Althuizen, de Boer en van Kordelaar (2014):
“Hoogbegaafdheid benaderen wij als een (zeer) hoge mate van alertheid, op zowel cognitief, gevoelsmatig als zintuigelijk vlak. Deze alertheid uit zich in vele vormen: het stellen van honderden vragen, een creatief idee, een heftige emotie, een hoge lat, ….”
Alex Wissner-Gross (2013):
“Intelligentie probeert toekomstige vrijheid van handelen te vergroten en toekomstige mogelijkheden open te houden.”
Lees hier meer over veranderende definities en modellen van hoogbegaafdheid